Bütün pencerelerde bekleyen benim,
ve
ve
o çalmayan bütün telefonlarda
aylardır konuşan da.
Kabul.
Bir kez yolda karşılaşalım
onunla da avunacağım.
Adımı sesince duymaktan vazgeçtim,
sesini duysam, susacağım.
Yel esiyor ama
değirmen dönmüyor.
Kuraklık bu,
adın ekmeğe dönüşmüyor.
— Turgut Uyar.


2 Response to

13 Ocak 2012 13:31

merhabalar:)
ne hoş ne cici bir sayfa bu böyle:)
şiiir çok hoşştu...
seve seve izleyiciniz oldum bile..
bende sizii bekliyorum sayfama,kulvarlarımız farklı olsada:)
kucak dolusu sevgiler..
:)

13 Ocak 2012 19:41

Turgut Uyar candır, çok teşekkür ediyorum :) kekikte öyle ^.^

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
 

Copyright © 2009 advertise yourself All rights reserved.
Converted To Blogger Template by Anshul Theme By- WooThemes